بسم الله الرحمن الرحیم
از روزی که لب به سخن باز کردم واز آن روز که یادم می آید وگاهی که فیلم های کودکی ام رابرایم پخش می کنند همیشه هر هفته در مجالس معنوی بودم ولب باز هم به این شک دارم که کوله پشتی ام برای آن دنیا آماده باشد....
پیامبر اکرم سفارش کرده اند که:حاسبوا قبل انتوا حاسبوا.
نمی دونم درست نوشتم یا نه ولی به بزرگی خودتون دیگه ببخشید.
چون در این چند سال هر وقت سرم رو روی بالش گزاشتم تا بخوابم گفتم:بنده خدا بیا ببین امروز چقدر ثواب کردی؟چقدر گناه کردی؟ ببین کفه ترازو به کدوم سمت سنگین تره؟هر وقت این کار رو کردم دیدم ثواب آنچنانی ندارم کفه گناهام سنگین تره...!!!
بعدش با خودم می گفتم:مرد حسابی مگه میشه کسی وسوسه شیطون رجیم نشه؟
خودم میدونم که شرمنده کسایی ام که ازشون توی وبلاگم می نویسم ....خیلی هم شرمندشونم...خیلی
نه تنها به اونها مدیونم بلکه به زن وبچه هاشون که یک عمر بی سایه بالا سر زنگی می کنند هم مدیونم...!!!
شاید بتوانم از این دین در همین نوشتن وزنده نگه داشتن اسم ورسم شون بکاهم .
تازه باید کوله پشتی ای برای اون دنبام بسازم که بدرم بخوره.
باید شروع کنم که شاید عجلم برسه و نتونم کاری کنم وبدون کوله پشتی از این دنیا سفرکنم که خدا میداند چه اتفاقاتی در سر راهم به وجود آید.