نامه ی فرزند شهید مفقودالاثر به پدر...

تو همه خوبها سری مفقودالاثری منم وبی پدری باباجون

ای پیش پرواز کبوتر های زخمی بابای مفقودالاثر بابای زخمی

تا یاد دارم برگی ازتاریخ بودی یک قاب چوبی روی دست میخ بودی

توی کتابم هرچه باباآب می داد مادر نشانم عکس توی قاب می داد

اینجا کنار قاب عکست جان سپردم از بس که ازاین هفته هاسرکوفت خوردم

توهمه خوبها سری مفقود الاثری منم وبی پدری باباجون

من بیست سالم شد هنوزم توی قابی خوب لااقل حرفی بزن مرد حسابی

یک بارهم از گیرودار قاب ردشو از توی سیم خاردارقاب ردشو

برگرد تنها یک بغل بابای من باش یا یک بغل بابابیا وجای من باش

ای دست هایت آرزوی دست هایم ناز وادایم مانده روی دست هایم

شاید توهم شرمنده یک مشت خاکی جا مانده در ماجرای بی پلاکی

عیبی ندارد خاک هم باشی قبول است یک چفیه ویک ساک هم باشی قبول است

امشب عروسی می کنم جای توخالی پای قباله جای امضای تو خاااااالی

ای عکس هایت روی زخم دل نمک پاش یک بار هم بابای معلوم الاثر باش

توهمه خوبا سری مفقودالاثری منم وبی پدری باباجون

+ نوشته شـــده در یکشنبه 91/1/27ساعــت 10:55 عصر تــوسط عباس قادری | نظر